MITOZA

Mitoza jest procesem charakterystycznym dla komórek eukariotycznych i tylko nieliczne nie mogą się w ten sposób dzielić np. bezjądrzaste erytrocyty, czy neurony zwierząt wyższych. Przebiega zazwyczaj tak samo u wszystkich organizmów. 

Najważniejsze cechy mitozy:

- zwykle zachodzi w komórkach somatycznych, czyli wszystkich oprócz komórek płciowych

- z jednego jądra powstają dwa jądra potomne

- liczba chromosomów pozostaje niezmienna

- składa się tylko z jednego cyklu podziałowego

 - INTERFAZA - jest to najdłuższa faza cyklu komórkowego, która stanowi 70-90% czasu całego cyklu mitotycznego. Gdy jest przygotowaniem do następnego podziału obejmuje okresy: G1, S, G2. 

Okres G1 - rozpoczyna się bezpośrednio po telofazie poprzedniej mitozy. Nie replikuje się w tym okresie DNA (stąd G od gap, czyli przerwa). Przeważają procesy anaboliczne, obserwujemy wzrost ilości fosfolipidów błonowych, duże zużycie tlenu, wysoką aktywność translacyjną i transkrypcyjną. Część komórek zaprzestaje aktywności po tej fazie i przechodzi specjalizację funkcjonalną G0 (może ona jednak kiedyś podjąć aktywność podziałową)
Okres S - najważniejsze: zachodzi tutaj replikacja DNA
Okres G2 - replikacja już nie zachodzi (czyli znowu gap), komórka przygotowuje składniki protoplastu do podziału. Wzmożona jest aktywność translacyjna i transkrypcyjna związana głównie z syntezą białek wrzeciona kariokinetycznego (głównie tubuliny).

  PROFAZA:

- z chromatyny wyodrębniają się chromosomy (każdy z nich składa się z dwóch chromatyd siostrzanych)
- pod koniec profazy zanika otoczka jądrowa i jąderko
- wytwarza się wrzeciono podziałowe

 METAFAZA:

- mikrotubule wrzeciona podziałowego łączą się z centromerami chromatyd
- chromosomy ustawiają się w płaszczyźnie równikowej, gdzie tworzy się płytka metafazowa

 ANAFAZA:

- mikrotubule wrzeciona podziałowego skracają się i ciągną rozdzielone chromatydy ku przeciwległym biegunom komórki
- każda z chromatyd staje się odrębnym chromosomem potomnym

 TELOFAZA:

- chromosomy potomne docierają do biegunów wrzeciona podziałowego
- zanika wrzeciono podziałowe
- przegroda w postaci błony u zwierząt oraz błony i ściany u roślin tworzy dwie nowe komórki
- odtwarzają się otoczki jądrowe i można zobaczyć jąderka
- chromosomy despiralizują się i stają się niewidoczne
- nowo powstałe komórki mają taki sam materiał genetyczny jaki występował w komórce macierzystej (jeśli komórka macierzysta miała diploidalny garnitur chromosomowy, czyli dwie kopie materiału genetycznego - 2n = 46, to obydwie komórki potomne będą miały 2n=46.)