To podstawowy rodzaj tkanki budującej wnętrze rośliny. Jej komórki są zazwyczaj duże, mają duże wakuole i cienką ścianę komórkową zbudowaną z pektyn, celulozy i hemiceluloz. Pomiędzy komórkami znajdują się liczne przestwory międzykomórkowe. Parenchyma, bo tak inaczej nazywamy tę tkankę, spełnia w roślinie różne funkcje, w związku z czym wyróżnić można:
MIĘKISZ ZASADNICZY
Zbudowany z cienkościennych, równowymiarowych komórek. Wypełnia wolne przestrzenie między tkankami w różnych organach. Występuje m.in w miękiszu owoców.
MIĘKISZ ASYMILACYJNY (zieleniowy)
Składa się z komórek wyposażonych w liczne chloroplasty, w których odbywa się proces fotosyntezy. Tkanka ta może przybierać różne formy:
MIĘKISZ SPICHRZOWY
Pozbawiony jest chloroplastów, występuje w organach spichrzowych jak bulwy ziemniaka, korzenie spichrzowe, a także w nasionach i owocach. Składa się z komórek wypełnionych materiałem zapasowym jak skrobia, tłuszcze czy białka.
MIĘKISZ WODONOŚNY
Podobnie jak spichrzowy służy do magazynowania, lecz nie substancji odżywczych, ale wody. Miękisz ten zbudowanych jest z dużych wakuoli. Występuje u roślin mających ograniczony dostęp do wody, czyli u tak zwanych sukulentów.
MIĘKISZ POWIETRZNY
Zwany również aerenchymą, ma bardzo rozwinięte systemy przestworów międzykomórkowych, tworzących kanały wentylacyjne. Powietrze występujące w przestworach międzykomórkowych zawiera zestaw podstawowych gazów niezbędnych do przeprowadzania fotosyntezy i oddychania. Aerenchyma ułatwia także roślinom wodnym unoszenie się w wodzie i rozsiewanie nasion.
TKANKA WZMACNIAJĄCA
Komórki tkanek wzmacniających mają zgrubiałe ściany co powoduje, że organy w których występują, charakteryzują się sztywnością i elastycznością, a to z kolei daje odporność na czynniki dynamiczne jak wiatr i statyczne jak masa liści czy owoców. Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje tkanki wzamcniającej:
KOLENCHYMA
Inaczej nazywamy ją zwarcicą, jest zbudowana z żywych komórek mających celulozowo-pektynowe wzmocnienia albo w narożnikach i wtedy jest to taka jak na zdjęciu kolenchyma kątowa lub na stycznych powierzchniach do kolejnych warstw komórek i wtedy mówimy o kolenchymie płatowej (występuje ona w ogonkach liściowych oraz w obwodowych częściach młodych łodyg zielnych).
SKLERENCHYMA
To inaczej twardzica, jest zbudowana z komórek martwych po których zostały same ściany komórkowe. Dzięki grubym, zdrewniałym ścianom sklerenchyma wykazuje znaczną odporność na rozciąganie, ściskanie, czy zgniatanie. Po prostu ma dużą odporność mechaniczną. W jej ścianach komórkowych znajdziemy cukier ligninę, a więc ściany są inkrustowane ligniną. Elementy sklerenchymy mogą przybierać postać wydłużonych włókien i wtedy nazywamy je włóknami sklerenchymatycznymi lub gdy są okrągławe nazywamy je sklereidami. Twardzicę spotykamy w organach, które zakończyły już wzrost i np. w wewnętrznej warstwie owocni pestkowców. 
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz